Alt tarafına ay ışığı vurmaz, üst tarafına gün ışığı vurmaz, yaz gününde rüzgâr esmez, yeşil ağacının yaprağı solmaz, dağlarla kaplı, karanlık ağaçlıklı, çakır Altay’da zaman; bir başka geçermiş.
Masallar evvelden önce, şimdiden sonra diye başlar; iki dünya arasında döne dolaşa akarmış. Yerin altı ile yerin üstü, aydınlık ile karanlık bir olur, insanlar ve hayvanlar isterlerse aynı dili konuşurmuş.

Masalcılar anlatacakları masal kahramanlarının peşinden hayalin gerçek, gerçeğinse çoktan hayal olduğu yerlere gidermiş. Gittikleri yerde insan-hayvan, canlı-cansız kahramanlarını uzun uzun izler,
anlatmak için geri dönerlermiş. Bu yüzden Altay’da masalcılar en çok şamanlara benzermiş.

Dr. İbrahim Dilek’in derlediği “Altay Masalları” aslında içinde yüzü aşkın masalı ve detaylı analizlerini barındıran bir doktora tezi. 1995-98 yılları arasında defalarca Altay bölgesine gidip, uzun süre orada
kalarak masalları derleyen Dilek; kitabını masal çalışmaktan masal anlatmaya vakit bulamadığı oğluna adamış.

Bir teşekkür de bizim borcumuz olsun. Biz bu bilindik-bilinmedik, tanıdık-tanımadık diyarlardan gelen masallarla büyülendik. Alıştığımız masallara hem benzeyen, hem de hiç ama hiç benzemeyen bu masallar daha da bilinsin ve anlatılsın istedik.
Yol uzun, masal çok… Ama birkaç tanesi heybemizde… Anlatılmaya hazır, sizleri bekliyor.

Kitap: Altay Masalları
Derleyen: İbrahim Dilek