Yılmaz Güney “Çirkin Kral” dönemi filmlerinin ardından “Seyyit Han”, “Hudutların Kanunu” gibi filmlerle bir geçiş dönemi yaşadı ve politik ufku ve ideolojik doğrultusu belirginlik kazandı. İşçi sınıfının ve sosyalizmin safında açıkça yerini almak olarak tarif edilebilecek bu olgunlaşmanın ilk ürünü 1970 yılında çektiği Umut’tur. Türkiye’de sağcı ve piyasacılar tarafından “halkın istediği sinema”, “milli sinema” gibi adlandırmalarla savunulan geri ve gerici bir sinema karşısında konumlanan, ilericilerin ve sosyalistlerin yıllardır özlediği bir sinemanın ilk büyük örneğidir Umut.

Kendi yaşam öyküsünden ve kendi babasından yola çıkan Yılmaz Güney, “ihtiyar” olarak çağırdığı Tuncel Kurtiz’le birlikte filmi çekmek için yola düşer ve senaryoyu da yolda yazarlar:
Adana’da yaşayan faytoncu Cabbar’ın yaşam mücadelesini ortaya koyuyor Umut. Cabbar içinde bunaldığı yoksulluktan kurtulmanın yolunu aramaktayken karşısına çeşitli seçenekler çıkıyor. Cabbar bu seçeneklerden hangisine yönelecek? Seçenekler onun umudunu mu körükleyecek, umutsuzluğunu mu?

Türkiye Sinema Tarihi’nin de yüz aklarından Umut’u kaçırmamanızı öneririz.

Yönetmen: Yılmaz Güney
Oyuncular: Yılmaz Güney, Tuncel Kurtiz, Osman Alyanak, Gülsen Alnıaçık, Kürşat Alnıaçık
Yıl: 1970
Süre: 100′